альбумі́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
альбумі́навы |
альбумі́навая |
альбумі́навае |
альбумі́навыя |
| Р. |
альбумі́навага |
альбумі́навай
альбумі́навае |
альбумі́навага |
альбумі́навых |
| Д. |
альбумі́наваму |
альбумі́навай |
альбумі́наваму |
альбумі́навым |
| В. |
альбумі́навы (неадуш.)
альбумі́навага (адуш.) |
альбумі́навую |
альбумі́навае |
альбумі́навыя (неадуш.)
альбумі́навых (адуш.) |
| Т. |
альбумі́навым |
альбумі́навай
альбумі́наваю |
альбумі́навым |
альбумі́навымі |
| М. |
альбумі́навым |
альбумі́навай |
альбумі́навым |
альбумі́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
альбумі́навы хим. альбуми́новый, альбуми́нный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
альбумі́навы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да альбуміну, звязаны з альбумінам. Альбумінавы завод. Альбумінавая фатаграфічная папера. // Які прыгатаваны з альбуміну, складаецца з альбуміну. Альбумінавая мука. Альбумінавы хлеб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
альбуми́нный, альбуми́новый альбумі́навы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)