альбумі́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. альбумі́навы альбумі́навая альбумі́навае альбумі́навыя
Р. альбумі́навага альбумі́навай
альбумі́навае		 альбумі́навага альбумі́навых
Д. альбумі́наваму альбумі́навай альбумі́наваму альбумі́навым
В. альбумі́навы (неадуш.)
альбумі́навага (адуш.)		 альбумі́навую альбумі́навае альбумі́навыя (неадуш.)
альбумі́навых (адуш.)
Т. альбумі́навым альбумі́навай
альбумі́наваю		 альбумі́навым альбумі́навымі
М. альбумі́навым альбумі́навай альбумі́навым альбумі́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

альбумі́навы хим. альбуми́новый, альбуми́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

альбумі́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да альбуміну, звязаны з альбумінам. Альбумінавы завод. Альбумінавая фатаграфічная папера. // Які прыгатаваны з альбуміну, складаецца з альбуміну. Альбумінавая мука. Альбумінавы хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альбуми́нный, альбуми́новый альбумі́навы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

albuminose, albuminous

[ælbˈju:mɪnəs]

adj. [-noʊz]

бялко́вы, альбу́мінавы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)