Алкара́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Алкара́н
Р. Алкара́на
Д. Алкара́ну
В. Алкара́н
Т. Алкара́нам
М. Алкара́не

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

алкара́н м., уст., рел. алкора́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алкора́н уст., рел. алкара́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)