алерге́н, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Раздражняльнік, які выклікае алергію.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алерге́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. алерге́н алерге́ны
Р. алерге́на алерге́наў
Д. алерге́ну алерге́нам
В. алерге́н алерге́ны
Т. алерге́нам алерге́намі
М. алерге́не алерге́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

алерге́н м., мед. аллерге́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алерге́н, ‑у, м.

Спец. Рэчыва, якое выклікае алергію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аллерге́н мед. алерге́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)