але́невыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. але́невыя
Р. але́невых
Д. але́невым
В. але́невых
Т. але́невымі
М. але́невых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

але́невыя сущ., мн., зоол. оле́невые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

але́невы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. але́невы але́невая але́невае але́невыя
Р. але́невага але́невай
але́невае		 але́невага але́невых
Д. але́неваму але́невай але́неваму але́невым
В. але́невы (неадуш.)
але́невага (адуш.)		 але́невую але́невае але́невыя (неадуш.)
але́невых (адуш.)
Т. але́невым але́невай
але́неваю		 але́невым але́невымі
М. але́невым але́невай але́невым але́невых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

але́невы, ‑ая, ‑ае.

1. Які належыць аленю; зроблены са скуры аленя. Аленевы рог. Аленевыя боты. Аленевая шапка.

2. у знач. наз. але́невыя, ‑ых. Сямейства жвачных парнакапытных жывёлін.

•••

Аленевы мох гл. мох.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оле́невые мн., сущ., зоол. але́невыя, -вых;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)