назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| алексі́і | ||
| алексі́і | алексі́й | |
| алексі́і | алексі́ям | |
| алексі́ю | алексі́і | |
| алексі́яй алексі́яю |
алексі́ямі | |
| алексі́і | алексі́ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Страта здольнасці чытаць з прычыны ачаговага пашкоджання галаўнога мозга.
[Ад грэч. a — адмоўная часціца і lexis — слова.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Але́ксій
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Але́ксій | Але́ксіі | |
| Але́ксіяў | ||
| Але́ксію | Але́ксіям | |
| Але́ксіяў | ||
| Але́ксіем | Але́ксіямі | |
| Але́ксію | Але́ксіях |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)