алексі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
алексі́я |
алексі́і |
| Р. |
алексі́і |
алексі́й |
| Д. |
алексі́і |
алексі́ям |
| В. |
алексі́ю |
алексі́і |
| Т. |
алексі́яй алексі́яю |
алексі́ямі |
| М. |
алексі́і |
алексі́ях |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
алексі́я, ‑і, ж.
Страта здольнасці чытаць з прычыны ачаговага пашкоджання галаўнога мозга.
[Ад грэч. a — адмоўная часціца і lexis — слова.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
алексі́я
(н.-лац. alexia, ад гр. a = не + leksis = слова)
страта здольнасці чытаць з прычыны ачаговага пашкоджання галаўнога мозга.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
алексі́я
(н.-лац. alexia, ад гр. а- = не + leksis = слова)
мед. страта здольнасці чытаць з прычыны ачаговага паражэння галаўнога мозгу; часта спалучаецца з аграфіяй і афазіяй.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Але́ксій
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Але́ксій |
Але́ксіі |
| Р. |
Але́ксія |
Але́ксіяў |
| Д. |
Але́ксію |
Але́ксіям |
| В. |
Але́ксія |
Але́ксіяў |
| Т. |
Але́ксіем |
Але́ксіямі |
| М. |
Але́ксію |
Але́ксіях |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
word-blindness [ˈwɜ:dˌblaɪndnəs] n. med. стра́та здо́льнасці чыта́ць, алексі́я
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
агра́фія
(ад гр. а- = не + grapho = пішу)
мед. страта здольнасці пісаць у сувязі з паражэннем пэўных аддзелаў галаўнога мозгу (параўн. алексія).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
АФА́ЗІЯ
(ад а... + грэч. phasis выказванне),
парушэнне мовы з поўнай або частковай стратай здольнасці карыстацца словамі ці фразамі для выказвання думак або разумець чужую мову пры пашкоджванні пэўных участкаў кары галаўнога мозга, але захаванні функцыі артыкуляцыйнага апарата і слыху. Часта камбінуецца з парушэннем чытання (алексія), пісьма (аграфія), ліку (акалькулія). Узнікае пры інсультах, пухлінах і абсцэсах мозга, чэрапна-мазгавых траўмах і інш. Адрозніваюць афазію маторную (цяжка або немагчыма вымавіць слова, выказаць думку пры захаванні здольнасці вымаўляць асобныя гукі і разумець мову), сенсорную (неразуменне мовы пры нармальным слыху), семантычную (парушэнне разумення сэнсу фраз пры захаванні разумення асобных слоў), амнестычную (хворыя забываюць назвы прадметаў, але даюць ім характарыстыку), татальную (страта хворымі здольнасці гаварыць, разумець, чытаць і пісаць). Пры ўсіх формах афазіі лечаць асн. захворванне, праводзяць заняткі з лагапедам.
т. 2, с. 125
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)