алавя́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
алавя́ны |
алавя́ная |
алавя́нае |
алавя́ныя |
| Р. |
алавя́нага |
алавя́най алавя́нае |
алавя́нага |
алавя́ных |
| Д. |
алавя́наму |
алавя́най |
алавя́наму |
алавя́ным |
| В. |
алавя́ны (неадуш.) алавя́нага (адуш.) |
алавя́ную |
алавя́нае |
алавя́ныя (неадуш.) алавя́ных (адуш.) |
| Т. |
алавя́ным |
алавя́най алавя́наю |
алавя́ным |
алавя́нымі |
| М. |
алавя́ным |
алавя́най |
алавя́ным |
алавя́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
свінцо́ва-алавя́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
свінцо́ва-алавя́ны |
свінцо́ва-алавя́ная |
свінцо́ва-алавя́нае |
свінцо́ва-алавя́ныя |
| Р. |
свінцо́ва-алавя́нага |
свінцо́ва-алавя́най свінцо́ва-алавя́нае |
свінцо́ва-алавя́нага |
свінцо́ва-алавя́ных |
| Д. |
свінцо́ва-алавя́наму |
свінцо́ва-алавя́най |
свінцо́ва-алавя́наму |
свінцо́ва-алавя́ным |
| В. |
свінцо́ва-алавя́ны (неадуш.) свінцо́ва-алавя́нага (адуш.) |
свінцо́ва-алавя́ную |
свінцо́ва-алавя́нае |
свінцо́ва-алавя́ныя (неадуш.) свінцо́ва-алавя́ных (адуш.) |
| Т. |
свінцо́ва-алавя́ным |
свінцо́ва-алавя́най свінцо́ва-алавя́наю |
свінцо́ва-алавя́ным |
свінцо́ва-алавя́нымі |
| М. |
свінцо́ва-алавя́ным |
свінцо́ва-алавя́най |
свінцо́ва-алавя́ным |
свінцо́ва-алавя́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
алавя́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Зроблены з волава. На камодзе.. стаялі.. алавяныя з замыславатымі ўзорамі талеркі. Бядуля. Дзед Талаш наўперад набіў стрэльбу, усыпаў шчодрую порцыю пораху і на гэты раз залажыў у рулю круглую алавяную кулю. Колас.
2. Які складаецца з волава, мае ў сабе волава. Алавяныя зліткі. Алавяныя руды. Алавяная соль. // Звязаны са здабычай, апрацоўкай волава. Алавяны руднік. Алавяная прамысловасць.
3. Чым‑н. падобны да волава, такі, як у волава. Ночы свае недаспаныя Трэба скасіць і звязаць, Звезці снапы алавяныя, Працы палову аддаць. Танк. І зноў над вёскай плылі дні У чорных хмарах алавяных, Галечу ўсім няслі яны, Згрызоты новыя і раны. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́кісна-рту́тна-алавя́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
во́кісна-рту́тна-алавя́ны |
во́кісна-рту́тна-алавя́ная |
во́кісна-рту́тна-алавя́нае |
во́кісна-рту́тна-алавя́ныя |
| Р. |
во́кісна-рту́тна-алавя́нага |
во́кісна-рту́тна-алавя́най во́кісна-рту́тна-алавя́нае |
во́кісна-рту́тна-алавя́нага |
во́кісна-рту́тна-алавя́ных |
| Д. |
во́кісна-рту́тна-алавя́наму |
во́кісна-рту́тна-алавя́най |
во́кісна-рту́тна-алавя́наму |
во́кісна-рту́тна-алавя́ным |
| В. |
во́кісна-рту́тна-алавя́ны (неадуш.) во́кісна-рту́тна-алавя́нага (адуш.) |
во́кісна-рту́тна-алавя́ную |
во́кісна-рту́тна-алавя́нае |
во́кісна-рту́тна-алавя́ныя (неадуш.) во́кісна-рту́тна-алавя́ных (адуш.) |
| Т. |
во́кісна-рту́тна-алавя́ным |
во́кісна-рту́тна-алавя́най во́кісна-рту́тна-алавя́наю |
во́кісна-рту́тна-алавя́ным |
во́кісна-рту́тна-алавя́нымі |
| М. |
во́кісна-рту́тна-алавя́ным |
во́кісна-рту́тна-алавя́най |
во́кісна-рту́тна-алавя́ным |
во́кісна-рту́тна-алавя́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)