акісле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| акісле́нне | |
| акісле́нню | |
| акісле́нне | |
| акісле́ннем | |
| акісле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
акісле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| акісле́нне | |
| акісле́нню | |
| акісле́нне | |
| акісле́ннем | |
| акісле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
за́кіс, -у,
У хіміі: ніжэйшая ступень
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пе́ракіс, -у,
У хіміі — вышэйшая ступень
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ака́ліна, -ы,
Прадукт
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
палу́да, -ы,
Тонкі слой волава, якім пакрываюць паверхню металічных вырабаў для засцярогі ад іржы,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
во́кіс, -у,
У хіміі: злучэнне элементаў сярэдняй ступені
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
самаакісле́нне, ‑я,
Рэакцыя
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́кісны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́кіс, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пе́ракіс, ‑у,
Вышэйшая ступень
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)