акіда́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. акіда́ю акіда́ем
2-я ас. акіда́еш акіда́еце
3-я ас. акіда́е акіда́юць
Прошлы час
м. акіда́ў акіда́лі
ж. акіда́ла
н. акіда́ла
Загадны лад
2-я ас. акіда́й акіда́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час акіда́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акіда́ць несов.

1. оки́дывать;

2. (оставлять без ухода) забра́сывать, покида́ть;

1, 2 см. акі́нуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акіда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і акі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да акінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Акі́даць ’пакідаць у забыцці’ (Нас.), акідацца ’зняважаць, нападаць’ (Нас.) да кідаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

акі́нуць, -ну, -неш, -не; акінь; -нуты; зак., каго-што.

Кінуць, пакінуць без увагі, догляду.

А. гаспадарку.

◊

Акінуць вокам (вачыма, позіркам) каго-што (разм.) — агледзець.

Як вокам акінуць, не акінуць вокам (разм.) — пра мноства каго-, чаго-н., вялікую прастору і пад.

|| незак. акіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і акі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обозрева́ть несов. акі́дваць (акіда́ць) во́кам, азіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Акі́дацца ’апрануцца’ (Жд.) > калька з літ. apsimèsti ’тс’ (< apmèsti ’акідаць’) (Чэкман, Baltistica, VIII (2), 1972, 152).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

забра́сывать несов.

1. закіда́ць, закі́дваць;

2. (оставлять без внимания) закіда́ць, акіда́ць;

3. (завозить) закіда́ць, заво́зіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)