акіда́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
акіда́юся |
акіда́емся |
| 2-я ас. |
акіда́ешся |
акіда́ецеся |
| 3-я ас. |
акіда́ецца |
акіда́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
акіда́ўся |
акіда́ліся |
| ж. |
акіда́лася |
| н. |
акіда́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
акіда́йся |
акіда́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
акіда́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Акі́дацца ’апрануцца’ (Жд.) > калька з літ. apsimèsti ’тс’ (< apmèsti ’акідаць’) (Чэкман, Baltistica, VIII (2), 1972, 152).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Акі́даць ’пакідаць у забыцці’ (Нас.), акідацца ’зняважаць, нападаць’ (Нас.) да кідаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)