актры́са
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
актры́са |
актры́сы |
| Р. |
актры́сы |
актры́с |
| Д. |
актры́се |
актры́сам |
| В. |
актры́су |
актры́с |
| Т. |
актры́сай актры́саю |
актры́самі |
| М. |
актры́се |
актры́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
актры́са, ‑ы, ж.
Жан. да акцёр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.
Прафесійны выканаўца роляў у спектаклях, фільмах.
|| ж. актры́са, -ы, мн. -ы, -ры́с.
|| прым. акцёрскі, -ая, -ае.
Акцёрская поза (перан.: знарок прынятая эфектная пастава).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
актри́са актры́са, -сы ж., акцёрка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
інжэню́,
Сцэнічная роля прастадушнай, наіўнай дзяўчыны. // Актрыса, якая выконвае такія ролі.
[Фр. ingénue.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лицеде́йка
1. актры́са, -сы ж.;
2. перен. прытво́ршчыца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
травесці́, нескл., н. (спец.).
1. Тэатральная роля хлопчыка або юнака, якая выконваецца актрысай, пераапранутай у мужчынскую вопратку.
2. Актрыса, якая выконвае такія ролі.
3. Від гумарыстычнай паэзіі, блізкай да пародыі, які характарызуецца тым, што сур’ёзны змест набывае камічную, жартаўлівую форму выражэння.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
этуа́ль, ‑і, ж.
У дарэвалюцыйнай Расіі канца 19 — пачатку 20 стст. — модная актрыса, якая выступала ў лёгкіх жанрах (камедыі, аперэце, на эстрадзе і пад.).
[Ад фр. étoile — зорка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Акто́р, акторка, акцёр, актрыса (БРС). Першыя два словы (ці варыянты) запазычаны з польскай мовы (Карскі, Белорусы, 160). У польскай з лац. actor. Трэцяе запазычана з рускай (Крукоўскі, Уплыў, 84), а ў рускай з французскай acteur у пачатку XVIII ст. Гл. Шанскі, 1, А, 68.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)