а́ктавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́ктавы а́ктавая а́ктавае а́ктавыя
Р. а́ктавага а́ктавай
а́ктавае
а́ктавага а́ктавых
Д. а́ктаваму а́ктавай а́ктаваму а́ктавым
В. а́ктавы (неадуш.)
а́ктавага (адуш.)
а́ктавую а́ктавае а́ктавыя (неадуш.)
а́ктавых (адуш.)
Т. а́ктавым а́ктавай
а́ктаваю
а́ктавым а́ктавымі
М. а́ктавым а́ктавай а́ктавым а́ктавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́ктавы а́ктовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́ктавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да акта (у 2 знач.). Актавыя запісы.

•••

Актавая зала гл. зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акт, -а, М а́кце, мн. -ы, -аў, м.

1. Адзінкавае праяўленне якой-н. дзейнасці, дзеянне, учынак.

Тэрарыстычны а.

2. Закончаная частка драматычнага твора, спекгакля.

Другі а. п’есы.

3. Закон, устанаўленне дзяржаўных органаў або грамадскіх арганізацый.

4. Дакумент, запіс аб якім-н. юрыдычным факце.

Скласці а. аб праверцы.

Абвінаваўчы а.

|| прым. а́ктавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акта́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. акта́ва акта́вы
Р. акта́вы акта́ў
Д. акта́ве акта́вам
В. акта́ву акта́вы
Т. акта́вай
акта́ваю
акта́вамі
М. акта́ве акта́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́ктовый а́ктавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Акт, актавы, ст.-бел. актъ ’акт, дакумент’ (1536) (Булыка, Запазыч.). Запазычанне з лац. actus, якое да agere ’дзейнічаць’. Параўн. Шанскі, 1, А, 67.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цэнт 1, ‑а, М ‑нце, м.

Дробная манета ў ЗША, Канадзе, Нідэрландах і шэрагу іншых краін, роўная адной сотай грашовай адзінкі (долара, гульдэна). Нік хадзіў поблізу на пляжы, прымаў заказы, збіраў заробленыя цэнты. Лынькоў.

[Англ. cent.]

цэнт 2, ‑а, М ‑нце, м.

У акустыцы — адзінка частотнага інтэрвалу, роўная 1/1200 актавы.

[Ад лац. centum — сто.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыяле́т, ‑а, М ‑леце, м.

Верш з васьмі радкоў, дзе чацвёрты і сёмы паўтараюць першы радок, а восьмы — другі, пры гэтым увесь верш мае дзве рыфмы. [Максім Багдановіч] быў умелы майстар верша — і перад чытачом упершыню разгарнуліся беларускія папірусы пентаметраў і ярка зазвінелі не чутыя на гэтай мове беларускія тэрцыны, трыялеты, актавы... Клышка.

[Фр. triolet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)