а́ктавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́ктавы а́ктавая а́ктавае а́ктавыя
Р. а́ктавага а́ктавай
а́ктавае		 а́ктавага а́ктавых
Д. а́ктаваму а́ктавай а́ктаваму а́ктавым
В. а́ктавы (неадуш.)
а́ктавага (адуш.)		 а́ктавую а́ктавае а́ктавыя (неадуш.)
а́ктавых (адуш.)
Т. а́ктавым а́ктавай
а́ктаваю		 а́ктавым а́ктавымі
М. а́ктавым а́ктавай а́ктавым а́ктавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́ктавы а́ктовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́ктавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да акта (у 2 знач.). Актавыя запісы.

•••

Актавая зала гл. зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́ктавы

1. юрыд, эк áktenmäßig, Ákten-; Úrkunden-;

а́ктавая по́шліна Verwáltungsgebühr f -, -en;

а́ктавая папе́ра Áktenpapier n -s;

2.:

а́ктавая за́ла Áula f -, -len

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

акт, -а, М а́кце, мн. -ы, -аў, м.

1. Адзінкавае праяўленне якой-н. дзейнасці, дзеянне, учынак.

Тэрарыстычны а.

2. Закончаная частка драматычнага твора, спекгакля.

Другі а. п’есы.

3. Закон, устанаўленне дзяржаўных органаў або грамадскіх арганізацый.

4. Дакумент, запіс аб якім-н. юрыдычным факце.

Скласці а. аб праверцы.

Абвінаваўчы а.

|| прым. а́ктавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́ктавы

(ад акт)

які мае дачыненне да акта;

а-ая зала — зала для ўрачыстых пасяджэнняў;

а-ыя кнігі — кнігі, у якіх натарыусы і некаторыя афіцыйныя асобы запісваюць акты і здзелкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

акта́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. акта́ва акта́вы
Р. акта́вы акта́ў
Д. акта́ве акта́вам
В. акта́ву акта́вы
Т. акта́вай
акта́ваю		 акта́вамі
М. акта́ве акта́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́ктовый а́ктавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Акт, актавы, ст.-бел. актъ ’акт, дакумент’ (1536) (Булыка, Запазыч.). Запазычанне з лац. actus, якое да agere ’дзейнічаць’. Параўн. Шанскі, 1, А, 67.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

speech day [ˈspi:tʃˌdeɪ] n. а́ктавы дзень (урачысты сход у канцы навучальнага года з прамовамі, уручэннем атэстатаў і да т.п. у не каторых брытанскіх школах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)