аксіё́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аксіё́ма аксіё́мы
Р. аксіё́мы аксіё́м
Д. аксіё́ме аксіё́мам
В. аксіё́му аксіё́мы
Т. аксіё́май
аксіё́маю		 аксіё́мамі
М. аксіё́ме аксіё́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аксіяма́тыка, ‑і; ДМ ‑тыцы, ж.

Сукупнасць аксіём, пакладзеных у аснову той або іншай навукі. Аксіяматыка геаметрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)