акрэ́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

1. Дакладна вызначыць межы чаго-н.

А. кола абавязкаў.

2. Даць азначэнне чаму-н.

Выразна а. прадмет.

|| незак. акрэ́сліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акрэ́сліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акрэ́слю акрэ́слім
2-я ас. акрэ́сліш акрэ́сліце
3-я ас. акрэ́сліць акрэ́сляць
Прошлы час
м. акрэ́сліў акрэ́слілі
ж. акрэ́сліла
н. акрэ́сліла
Загадны лад
2-я ас. акрэ́слі акрэ́сліце
Дзеепрыслоўе
прош. час акрэ́сліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акрэ́сліць сов. (установить границы, пределы чего-л.) определи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акрэ́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

1. Дакладна вызначыць межы чаго‑н. (тэрыторыю распаўсюджання, кола пытанняў ці абавязкаў, аб’ём матэрыялу і пад.). Тут жа гуртам акрэслілі круг Саўкавых абавязкаў, а таксама дамовіліся і аб плаце. Колас. Сябры! У будаўнічых рашучых паходах, Дзе сэрцы палаюць любімай зарой, На карце вялікіх жывых пяцігодак Мы творчыя справы акрэслім мяжой. Куляшоў. У новай гаспадарцы трэба было нанава перагледзець планы, вызначыць напрамак развіцця, акрэсліць задачы на бягучы год. Дуброўскі. // Вызначыць месцазнаходжанне чаго‑н. Карэкціроўшчык.. сядзеў на зрубе адрынкі, стараючыся праз бінокль.. дакладна акрэсліць месцазнаходжанне браневіка. Брыль.

2. Даць азначэнне чаму‑н., вызначыць якое‑н. паняцце. [Галіна:] — Ці здолеў бы ты, Лявоне, акрэсліць, што такое чалавечае шчасце? Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акрэ́слены определённый; см. акрэ́сліць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акрэ́сленне ср. определе́ние; см. акрэ́сліць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акрэ́сліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да акрэсліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акрэ́сленне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акрэсліваць — акрэсліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вызначыць, акрэсліць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

інтуіты́ўны,

Заснаваны на інтуіцыі (у 1 знач.). Гэта быў інтуітыўны пратэст, не падмацаваны ніякімі педагагічнымі формуламі. Шамякін. — Я выразна не магу акрэсліць маё пачуццё ў адносінах да .. [Віктара], яно нейкае інтуітыўнае. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)