акрыле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. акрыле́нне
Р. акрыле́ння
Д. акрыле́нню
В. акрыле́нне
Т. акрыле́ннем
М. акрыле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акрыле́нне ср. окрыле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акрылі́цца, акрылю́ся, акры́лішся, акры́ліцца; зак., чым (высок.).

Тое, што і натхніцца.

А. надзеяй.

|| незак. акрыля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. акрыле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акрылі́ць, акрылю́, акры́ліш, акры́ліць; акры́лены; зак., каго-што (высок.).

Тое, што і натхніць.

|| незак. акрыля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. акрыле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)