ако́т, -у, М ако́це, м.

Роды кошкі і некаторых іншых жывёлін (казы, авечкі, зайчыхі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ако́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ако́т
Р. ако́ту
Д. ако́ту
В. ако́т
Т. ако́там
М. ако́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ако́т, -ту м., с.-х. око́т; (овец — ещё) ягне́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ако́т, ‑у, М акоце, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ако́т ’валаскі з каласкоў збожжавых культур’ (Шат.). Гл. акоцце.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

око́т ако́т, -ту м., мн. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ягне́ние ср., с.-х. ако́т, -ту м., ягне́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ако́цце ’восці з каласоў ячменю’ (Шчарб.), гл. акот. Да коткі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)