Verbum

анлайнавы слоўнік

ака́цыя, -і, ж.

Высокае дрэва або куст з калючкамі і гронкамі пахучых белых або жоўтых кветак.

Белая а.

|| прым. ака́цыевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ака́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ака́цыя ж. ака́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ака́цыя, ‑і, ж.

Дрэва або куст сямейства мімозавых. Белая акацыя. Жоўтая акацыя.

[Ад грэч. akē — калючка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ака́цыя (БРС) < рус. акация < лац. acacia. Гл. Шанскі, 1, А, 68.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ака́ция ака́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чили́га бот. чылі́га, -гі ж., жо́ўтая ака́цыя;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чылі́га, ‑і, ДМ ‑лізе, ж.

Невялікае дрэўца або куст сямейства бабовых; жоўтая акацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматство́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае некалькі ствалоў (пра дрэвы, расліны). Шлатствольная акацыя. Шматствольны бэз.

2. Які мае некалькі ствалоў (пра зброю). Шматствольны мінамёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надушы́цца, ‑душуся, ‑душышся, ‑душыцца; зак.

Апырскаць сябе духамі, чым‑н. пахучым. — Ах, як вы надушыліся, Максім Андрэевіч! Што гэта ў вас — «Макі», «Белая акацыя»? Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)