ака́цыя, -і, ж.

Высокае дрэва або куст з калючкамі і гронкамі пахучых белых або жоўтых кветак.

Белая а.

|| прым. ака́цыевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ака́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ака́цыя ака́цыі
Р. ака́цыі ака́цый
Д. ака́цыі ака́цыям
В. ака́цыю ака́цыі
Т. ака́цыяй
ака́цыяю		 ака́цыямі
М. ака́цыі ака́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ака́цыя ж. ака́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ака́цыя, ‑і, ж.

Дрэва або куст сямейства мімозавых. Белая акацыя. Жоўтая акацыя.

[Ад грэч. akē — калючка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АКА́ЦЫЯ

(Асасіа),

род раслін сям. бабовых. 750—800 відаў, пашыраны ў тропіках і субтропіках абодвух паўшар’яў, большасць расце ў Аўстраліі (выява акацыі — нац. эмблема), дзе яны, як і ў Афрыцы, істотны элемент саванны. У бат. садах і парках Чарнаморскага ўзбярэжжа Каўказа ў 19 ст. акліматызавана каля 10 відаў. Найб. вядомыя: акацыя серабрыстая (acacia dealbata), якую вырошчваюць як дэкар. расліну (т.зв. мімоза); акацыя белая, або псеўдаакацыя (Robinia pseudoacacia) з роду рабінія; акацыя жоўтая, або караганнік дрэвападобны (Caragana arborescens) з роду карагана. На Беларусі як дэкар. расліны вырошчваюць апошнія 2 віды.

Пераважна вечназялёныя дрэвы, кусты, зрэдку травы. Кветкі жоўтыя або белыя, дробныя. Плод — боб. З шэрагу відаў атрымліваюць дубільныя рэчывы і гуміарабік.

т. 1, с. 186

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ака́цыя ж бат Akázi¦e f -, -n; Schótendorn m -(e)s, -e (белая)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ака́цыя

(лац. асасіа, ад гр. akakia)

дрэва або куст сям. бабовых з размешчанымі папарна дробнымі лісцямі і гронкамі белых або жоўтых духмяных кветак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ака́цыя (БРС) < рус. акация < лац. acacia. Гл. Шанскі, 1, А, 68.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жоўтая акацыя

т. 6, с. 440

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЕ́ЛАЯ АКА́ЦЫЯ,

гл. ў арт. Рабінія.

т. 3, с. 72

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)