ака́рына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ака́рына ака́рыны
Р. ака́рыны ака́рын
Д. ака́рыне ака́рынам
В. ака́рыну ака́рыны
Т. ака́рынай
ака́рынаю		 ака́рынамі
М. ака́рыне ака́рынах

Іншыя варыянты: акары́на.

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

акары́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. акары́на акары́ны
Р. акары́ны акары́н
Д. акары́не акары́нам
В. акары́ну акары́ны
Т. акары́най
акары́наю		 акары́намі
М. акары́не акары́нах

Іншыя варыянты: ака́рына.

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ака́рына ж., муз. ока́рина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акары́на, ‑ы, ж.

Італьянскі духавы народны музычны інструмент з гліны або фарфору, па гуку падобны на флейту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

окари́на муз. акары́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)