акані́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. акані́т
Р. акані́ту
Д. акані́ту
В. акані́т
Т. акані́там
М. акані́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акані́т, -ту м., бот. акони́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акані́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Травяністая расліна сямейства казяльцовых з жоўтымі, сінімі, фіялетавымі кветкамі; боцікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акони́т бот. акані́т, -ту м.; бо́цікі, -каў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́цікі, ‑аў; адз. боцік, ‑а, м.

1. Памянш. да боты.

2. Від жаночага абутку. Волька пераабулася ў боцікі, апранула паліто, і.. [дзяўчаты] выйшлі з пакоя. Даніленка.

3. Тое, што і аканіт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)