акадэмі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
акадэмі́ст |
акадэмі́сты |
| Р. |
акадэмі́ста |
акадэмі́стаў |
| Д. |
акадэмі́сту |
акадэмі́стам |
| В. |
акадэмі́ста |
акадэмі́стаў |
| Т. |
акадэмі́стам |
акадэмі́стамі |
| М. |
акадэмі́сце |
акадэмі́стах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
акадэмі́ст, ‑а, м.
Прыхільнік акадэмізму (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
академи́ст уст. акадэмі́ст, -та м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)