Азё́ры

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Азё́ры
Р. Азё́р
Азё́раў
Д. Азё́рам
В. Азё́ры
Т. Азё́рамі
М. Азё́рах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

азёры мн., см. во́зера

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азёры,

гл. возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́зера

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́зера азёры
во́зеры
Р. во́зера азёр
Д. во́зеру азёрам
В. во́зера азёры
во́зеры
Т. во́зерам азёрамі
М. во́зеры азёрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

або́ймы, -аў.

Абрамленне, акружэнне.

Азёры ў пышных абоймах лазы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́зера (мн. азёры) ср. о́зеро

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засіні́ць, -іню́, -і́ніш, -і́ніць; -і́нены; зак., што.

1. Пафарбаваць у сіні колер.

З. азёры на контурнай карце.

2. Залішне падсініць.

З. бялізну.

|| незак. засі́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забяле́ць, ‑ее; зак.

1. Пачаць бялець, стаць белым. Ужо забялеў золак першага дня новага года, калі Рыгор крыху заснуў. Гартны. Забялелі, зружавелі яблыні і вішні. Бялевіч.

2. Вылучыцца сваім белым колерам, паказацца (пра што‑н. белае). Наперадзе забялелі палаткі. □ Азёры, азёры, азёры ў далі забялелі. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыпізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

1. Спецыялізаваць, размеркаваць (размяркоўваць), класіфікаваць па тыпах (у 1 знач.).

Т. азёры.

Т. будаўнічыя аб’екты.

2. Увасобіць (увасабляць) у тыпічных формах.

Т. факты.

|| наз. тыпіза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катлаві́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да катлавіны, размешчаны ў катлавіне. Катлавінныя азёры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)