азо́раны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азо́раны азо́раная азо́ранае азо́раныя
Р. азо́ранага азо́ранай
азо́ранае		 азо́ранага азо́раных
Д. азо́ранаму азо́ранай азо́ранаму азо́раным
В. азо́раны (неадуш.)
азо́ранага (адуш.)		 азо́раную азо́ранае азо́раныя (неадуш.)
азо́раных (адуш.)
Т. азо́раным азо́ранай
азо́ранаю		 азо́раным азо́ранымі
М. азо́раным азо́ранай азо́раным азо́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

азо́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азо́раны азо́раная азо́ранае азо́раныя
Р. азо́ранага азо́ранай
азо́ранае		 азо́ранага азо́раных
Д. азо́ранаму азо́ранай азо́ранаму азо́раным
В. азо́раны (неадуш.)
азо́ранага (адуш.)		 азо́раную азо́ранае азо́раныя (неадуш.)
азо́раных (адуш.)
Т. азо́раным азо́ранай
азо́ранаю		 азо́раным азо́ранымі
М. азо́раным азо́ранай азо́раным азо́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

азо́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азо́раны азо́раная азо́ранае азо́раныя
Р. азо́ранага азо́ранай
азо́ранае		 азо́ранага азо́раных
Д. азо́ранаму азо́ранай азо́ранаму азо́раным
В. азо́раны (неадуш.)
азо́ранага (адуш.)		 азо́раную азо́ранае азо́раныя (неадуш.)
азо́раных (адуш.)
Т. азо́раным азо́ранай
азо́ранаю		 азо́раным азо́ранымі
М. азо́раным азо́ранай азо́раным азо́раных

Кароткая форма: азо́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

азо́раны прям., перен. озарённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азо́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад азарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азаро́ны, см. азо́раны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осия́нный азо́раны, асве́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

озарённый азо́раны, асве́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азары́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; азо́раны; зак.

1. каго-што. Ярка асвяціць.

Маланка азарыла твар.

2. перан., каго (што). Нечакана праясніць што-н. каму-н., прыйсці ў галаву каму-н.

Раптам здагадка азарыла яго.

|| незак. азара́ць, -а́е.

|| наз. азарэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сия́ющий

1. прич. які́ (што) ззя́е, які́ (што) све́ціць; які́ (што) блішчы́ць; які́ (што) зіхаці́ць; см. сия́ть;

2. прил. зіхатлі́вы, бліску́чы; (озарённый) азо́раны, асве́чаны;

3. прил., перен. (радостный) ра́дасны, вясёлы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)