Verbum

сия́ющий

1. прич. які́ (што) ззя́е, які́ (што) све́ціць; які́ (што) блішчы́ць; які́ (што) зіхаці́ць; см. сия́ть;

2. прил. зіхатлі́вы, бліску́чы; (озарённый) азо́раны, асве́чаны;

3. прил., перен. (радостный) ра́дасны, вясёлы.