азна́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азна́чаны азна́чаная азна́чанае азна́чаныя
Р. азна́чанага азна́чанай
азна́чанае		 азна́чанага азна́чаных
Д. азна́чанаму азна́чанай азна́чанаму азна́чаным
В. азна́чаны (неадуш.)
азна́чанага (адуш.)		 азна́чаную азна́чанае азна́чаныя (неадуш.)
азна́чаных (адуш.)
Т. азна́чаным азна́чанай
азна́чанаю		 азна́чаным азна́чанымі
М. азна́чаным азна́чанай азна́чаным азна́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азна́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азна́чаны азна́чаная азна́чанае азна́чаныя
Р. азна́чанага азна́чанай
азна́чанае		 азна́чанага азна́чаных
Д. азна́чанаму азна́чанай азна́чанаму азна́чаным
В. азна́чаны (неадуш.)
азна́чанага (адуш.)		 азна́чаную азна́чанае азна́чаныя (неадуш.)
азна́чаных (адуш.)
Т. азна́чаным азна́чанай
азна́чанаю		 азна́чаным азна́чанымі
М. азна́чаным азна́чанай азна́чаным азна́чаных

Кароткая форма: азна́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азна́чаны

1. определённый;

2. наме́ченный;

1, 2 см. азна́чыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азна́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад азначыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азнача́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Даступны для азначэння, які можа быць азначаны, які мае ў сабе азначэнне каго‑, чаго‑н. Азначальная табліца сямействаў раслін.

2. Які з’яўляецца азначэннем (у 2 знач.). Азначальны сказ. Азначальны займеннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

озна́ченный

1. азна́чаны;

2. (обозначенный) абазна́чаны;

3. (вышеуказанный, упомянутый) канц. адзна́чаны; (названный) назва́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

определённый

1. (установленный) вы́значаны; (о границе, пределе) акрэ́слены;

2. (сформулированный) азна́чаны, акрэ́слены;

3. (твёрдо установленный) пэ́ўны;

име́ть определённый за́работок мець пэ́ўны заро́бак;

4. (точный) дакла́дны, выра́зны;

он не дал определённого отве́та ён не даў пэ́ўнага (выра́знага) адка́зу;

5. (явный, очевидный) пэ́ўны, відаво́чны; (несомненный, безусловный) безумо́ўны, бясспрэ́чны;

э́то определённая уда́ча гэ́та безумо́ўная (відаво́чная) уда́ча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)