азна́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азна́чаны азна́чаная азна́чанае азна́чаныя
Р. азна́чанага азна́чанай
азна́чанае		 азна́чанага азна́чаных
Д. азна́чанаму азна́чанай азна́чанаму азна́чаным
В. азна́чаны (неадуш.)
азна́чанага (адуш.)		 азна́чаную азна́чанае азна́чаныя (неадуш.)
азна́чаных (адуш.)
Т. азна́чаным азна́чанай
азна́чанаю		 азна́чаным азна́чанымі
М. азна́чаным азна́чанай азна́чаным азна́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азна́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азна́чаны азна́чаная азна́чанае азна́чаныя
Р. азна́чанага азна́чанай
азна́чанае		 азна́чанага азна́чаных
Д. азна́чанаму азна́чанай азна́чанаму азна́чаным
В. азна́чаны (неадуш.)
азна́чанага (адуш.)		 азна́чаную азна́чанае азна́чаныя (неадуш.)
азна́чаных (адуш.)
Т. азна́чаным азна́чанай
азна́чанаю		 азна́чаным азна́чанымі
М. азна́чаным азна́чанай азна́чаным азна́чаных

Кароткая форма: азна́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азна́чаны

1. определённый;

2. наме́ченный;

1, 2 см. азна́чыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азна́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад азначыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азна́чаны bezéichnet; óben genánnt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэсігна́т

(лац. designatus = азначаны)

прадмет думкі, які адпавядае выражэнню.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

well-defined

[,weldɪˈfaɪnd]

adj.

дакла́дна азна́чаны, акрэ́сьлены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

азнача́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Даступны для азначэння, які можа быць азначаны, які мае ў сабе азначэнне каго‑, чаго‑н. Азначальная табліца сямействаў раслін.

2. Які з’яўляецца азначэннем (у 2 знач.). Азначальны сказ. Азначальны займеннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

озна́ченный

1. азна́чаны;

2. (обозначенный) абазна́чаны;

3. (вышеуказанный, упомянутый) канц. адзна́чаны; (названный) назва́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГРАНІ́ЧНА ДАПУШЧА́ЛЬНАЯ ДО́ЗА,

максімальная колькасць шкоднага агента, якая пры ўздзеянні на жывыя арганізмы (праз дыхальную сістэму, ежу і да т.п.) ці іх згуртаванні яшчэ не выклікае істотных змен іх стану і парушэнняў працэсаў жыццядзейнасці. Вызначаюць гранічна дапушчальную дозу аднаразовую або ў пераліку на азначаны прамежак часу (гадзіну, дзень і г.д.). Для розных відаў жывых арганізмаў гранічна дапушчальная доза неаднолькавая.

т. 5, с. 407

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)