азале́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. азале́ю азале́ем
2-я ас. азале́еш азале́еце
3-я ас. азале́е азале́юць
Прошлы час
м. азале́ў азале́лі
ж. азале́ла
н. азале́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час азале́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азале́ць сов., обл. замёрзнуть, промёрзнуть наскво́зь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Змерзнуць, азябнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Азале́ць ’змерзнуць, акалець’ (Янк. Мат., Касп., КЭС) да золкі (гл.). Гл. таксама адзалець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Азгле́ць ’азябнуць, адубець’ (БРС). Няясна. Магчыма, па паходжанню з польск. oschły ’чэрствы, халодны’. Параўн. бел. паланізм осхлы (гл.). Тады осхлы > *асхлець > азглець. Гэта версія мае семантычныя цяжкасці. Значэнне ’халодны’ ў польскім слове толькі пераноснае, асноўнае значэнне звязана не з паняццем ’холад’, а ’сухмень’. Параўн., аднак, тлумачэнне польск. oschły як oziębły і наадварот. Іншая версія: аззлець < азалець (гл.) ’змерзнуць, акалець’ (Трубачоў, вусн. паведамл.). Магчыма, таксама да асклець (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)