адцягну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
адця́гнецца |
адцягнуцца |
| Прошлы час |
| м. |
адцягну́ўся |
адцягну́ліся |
| ж. |
адцягну́лася |
| н. |
адцягну́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адцягну́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ця́гнецца; зак.
1. Пра войскі: адысці назад, убок.
2. Стаць адвіслым ад якога-н. цяжару.
Кішэні адцягнуліся.
3. Адкласціся на пазнейшы час.
Размова адцягнулася.
Ад’езд адцягнуўся.
|| незак. адця́гвацца, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адцягну́цца сов.
1. (отодвинуться, переместиться) оттащи́ться, оттяну́ться;
2. (отвестись, отвлечься) оттяну́ться;
3. (на прежнее место) оттащи́ться;
4. (стать отвислым) оттяну́ться;
5. (про что-л. натянутое) оттяну́ться;
6. тех. (удлиниться путём ковки) оттяну́ться;
7. перен. (отклониться от чего-л.) отвлечься;
8. перен. (на более длительный срок) оттяну́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адцягну́цца, ‑цягнуся, ‑цягнешся, ‑цягнецца; зак.
1. Павольна адысці, ад’ехаць убок. Абоз адцягнуўся ад вёскі.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адвіснуць пад цяжарам. Галіна аднаго дрэва на самай дарозе адцягнулася ўніз. Чорны.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адкласціся на пазнейшы час. Ад’езд адцягнуўся. □ [Люба] узрадавалася .. званку: нехта ідзе, і хоць на Нейкі час адцягнецца немінуча-непрыемная размова. Марціновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адця́гвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да адцягнуцца.
2. Зал. да адцягваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абві́снуць, -ну, -неш, -не; абвіс, -сла; -ні́; зак.
1. Апусціцца ўніз.
Галіны дрэва абвіслі.
2. Павіснуць ад знямогі.
Рукі ў хворага абвіслі.
3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Адцягнуцца, апусціцца.
Скура на твары абвісла.
4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Выцягнуцца, стаць даўжэйшым (пра вопратку).
Падкладка паліто абвісла.
|| незак. абвіса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адві́снуць, ‑не; пр. адвіс, ‑ла; зак.
Адцягнуцца, апусціцца ўніз; звіснуць. У Стафанковіча адвісла губа, і ён ледзьве выгаварыў: — То ратуйце хлопца, лячыце яго! Чорны. Быў Аніс ужо слабы, шчокі адвіслі, а замест багатай некалі барады тырчаў рэдкі і белы пушок. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отвле́чься
1. (в сторону) адхілі́цца;
2. (абстрагироваться) адцягну́цца, абстрагава́цца; (не принять во внимание) пакі́нуць у баку́ (што), не ўзя́ць пад ува́гу (чаго).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адця́гвацца несов.
1. (отодвигаться, перемещаться) отта́скиваться, оття́гиваться;
2. (отводиться, отвлекаться) оття́гиваться;
3. (на прежнее место) отта́скиваться;
4. (становиться отвислыми) оття́гиваться;
5. (про что-л. натянутое) оття́гиваться;
6. тех. (удлиняться путём ковки) оття́гиваться;
7. перен. (отклоняться от чего-л.) отвлека́ться;
8. перен. (на более длительный срок) оття́гиваться;
1-8 см. адцягну́цца;
9. страд. отта́скиваться; оття́гиваться, отвлека́ться; см. адця́гваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)