адцягну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адця́гнецца адцягнуцца
Прошлы час
м. адцягну́ўся адцягну́ліся
ж. адцягну́лася
н. адцягну́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адцягну́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ця́гнецца; зак.

1. Пра войскі: адысці назад, убок.

2. Стаць адвіслым ад якога-н. цяжару.

Кішэні адцягнуліся.

3. Адкласціся на пазнейшы час.

Размова адцягнулася.

Ад’езд адцягнуўся.

|| незак. адця́гвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адцягну́цца сов.

1. (отодвинуться, переместиться) оттащи́ться, оттяну́ться;

2. (отвестись, отвлечься) оттяну́ться;

3. (на прежнее место) оттащи́ться;

4. (стать отвислым) оттяну́ться;

5. (про что-л. натянутое) оттяну́ться;

6. тех. (удлиниться путём ковки) оттяну́ться;

7. перен. (отклониться от чего-л.) отвлечься;

8. перен. (на более длительный срок) оттяну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адцягну́цца, ‑цягнуся, ‑цягнешся, ‑цягнецца; зак.

1. Павольна адысці, ад’ехаць убок. Абоз адцягнуўся ад вёскі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адвіснуць пад цяжарам. Галіна аднаго дрэва на самай дарозе адцягнулася ўніз. Чорны.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адкласціся на пазнейшы час. Ад’езд адцягнуўся. □ [Люба] узрадавалася .. званку: нехта ідзе, і хоць на Нейкі час адцягнецца немінуча-непрыемная размова. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцягну́цца

1. (адысці, ад’ехаць) sich zurückziehen*;

2. (на пазнейшы час) sich hináusziehen*, sich verschíeben*;

3. (адвіснуць) herúnterhängen* vi, herábhängen* vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

оттяну́ться адцягну́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адця́гвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адцягнуцца.

2. Зал. да адцягваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абві́снуць, -ну, -неш, -не; абвіс, -сла; -ні́; зак.

1. Апусціцца ўніз.

Галіны дрэва абвіслі.

2. Павіснуць ад знямогі.

Рукі ў хворага абвіслі.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Адцягнуцца, апусціцца.

Скура на твары абвісла.

4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Выцягнуцца, стаць даўжэйшым (пра вопратку).

Падкладка паліто абвісла.

|| незак. абвіса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адві́снуць, ‑не; пр. адвіс, ‑ла; зак.

Адцягнуцца, апусціцца ўніз; звіснуць. У Стафанковіча адвісла губа, і ён ледзьве выгаварыў: — То ратуйце хлопца, лячыце яго! Чорны. Быў Аніс ужо слабы, шчокі адвіслі, а замест багатай некалі барады тырчаў рэдкі і белы пушок. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отвле́чься

1. (в сторону) адхілі́цца;

2. (абстрагироваться) адцягну́цца, абстрагава́цца; (не принять во внимание) пакі́нуць у баку́ (што), не ўзя́ць пад ува́гу (чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)