адце́рці, адатру́, адатрэ́ш, адатрэ́; адатро́м, адатраце́, адатру́ць; адцёр, -це́рла; адатры́; -цёрты; зак.

1. што. Трэннем выдаліць што-н. прысохлае, прыклеенае і пад.

А. бруд з вопраткі.

2. каго-што. Расціраючы, вярнуць адчувальнасць каму-, чаму-н.

А. шчокі з марозу.

А. ногі.

3. каго-што. Адціснуць, адцясніць; выцесніць (разм.).

А. саперніка.

4. што. Пашкодзіць, адцяць, прычыніўшы боль (разм.).

А. пальцы.

|| незак. адціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адце́рці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адатру́ адатро́м
2-я ас. адатрэ́ш адатраце́
3-я ас. адатрэ́ адатру́ць
Прошлы час
м. адцё́р адце́рлі
ж. адце́рла
н. -
Загадны лад
2-я ас. адатры́ адатры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адцё́ршы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адце́рці сов., в разн. знач. оттере́ть;

а. пля́му — оттере́ть пятно́;

а. нагу́ сне́гам — оттере́ть но́гу сне́гом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адце́рці, адатру, адатрэш, адатрэ; адатром, адатраце, адатруць; пр. адцёр, ‑церла; заг. адатры; зак., што.

1. Трэннем выдаліць што‑н. прыстаўшае, прысохлае. Адцерці пляму.

2. Расціраючы, вярнуць адчувальнасць каму‑, чаму‑н. Адцерці рукі.

3. Разм. Моцна напіраючы, адсунуць; выцесніць. [Назарэўскі:] — Такім парадкам мяне адцерлі ад маці і я астаўся адзін сярод натоўпу. Чорны. // перан. Прымусіць пакінуць каго‑, што‑н. Відаць было, што памочнік хацеў завалодаць адзін увагаю панны Ядвісі, а настаўніка адцерці. Колас.

4. Разм. Прыціснуўшы, прычыніць боль, пашкодзіць; адціснуць, адцяць. Адцёр дзвярамі пальцы. / у безас. ужыв. Адцерла нагу колам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго-што.

Адчысціць, адцерці шараваннем.

А. каструлю.

|| незак. адшаро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Адцерці ўсё, многае або вярнуць адчувальнасць расціраннем усяму, многаму.

П. плямы.

П. абмарожаныя вушы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцёрты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адціраць — адцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцёрты в разн. знач. оттёртый; см. адце́рці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)