адцвісці́, -цвіту́, -цвіце́ш, -цвіце́; -цвіцём, -цвіцяце́, -цвіту́ць; -цвіў, -цвіла́, -ло́; -цвіці́; зак.
1. Скончыць цвісці.
Адцвіла ў полі грэчка.
2. перан. Адкрасаваць (пра маладосць, жыццё).
Адцвіла маладосць.
|| незак. адцвіта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адцвісці́
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
адцвіце́ |
адцвіту́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адцві́ў |
адцвілі́ |
| ж. |
адцвіла́ |
| н. |
адцвіло́ |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
адцві́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адцвісці́ сов., прям., перен. отцвести́;
бэз ~ві́ў — сире́нь отцвела́;
маладо́сць ~віла́ — мо́лодость отцвела́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адцвісці́, ‑цвіце; зак.
Закончыць, пакінуць цвісці. Растрэслі адзенне лясы, Даўно адцвілі верасы і травы павялі. Колас. Кветкі адцвілі, на іх месцы з’явіліся маленькія агурочкі. Бяганская. // перан. Адкрасаваць (пра маладосць, жыццё і пад.). Як шчасліва, сонечна адцвілі гэтыя апошнія гады. Пяць год таму назад сышліся.. [Ірына і Ігнась], пажаніліся. Лынькоў. Так... Здараецца ў окыцці — Што ты сядзеш будзеш баяць. Дні паспелі адцвісці, А надзеі зацвітаюць. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паадцвіта́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.
Адцвісці — пра ўсё, многае.
Кветкі паадцвіталі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адцвіта́ць, ‑ае.
Незак. да адцвісці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адцвіта́нне, ‑я, н.
Стан паводле знач. дзеясл. адцвітаць — адцвісці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адцвіта́ць несов., прям., перен. отцвета́ть; см. адцвісці́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адквітне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв). Скончыць квітнець, цвісці; адцвісці.
Адквітнелі каштаны.
2. перан. Пражыць маладыя гады, страціць свежасць, пастарэць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адкрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; зак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Скончыць красаваць, адцвісці (пра збожжавыя).
Жыта адкрасавала.
2. перан. Паблякнуць, страціць маладосць, прыгажосць.
Сваё адкрасавала дзяўчына.
|| незак. адкрасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)