адхлы́нуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; зак.

Хлынуўшы, адысці, адступіць.

Вада адхлынула назад.

Натоўп адхлынуў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адхлы́нуць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адхлы́не адхлы́нуць
Прошлы час
м. адхлы́нуў адхлы́нулі
ж. адхлы́нула
н. адхлы́нула
Дзеепрыслоўе
прош. час адхлы́нуўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адхлы́нуць сов., прям., перен. отхлы́нуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адхлы́нуць, ‑не; зак.

1. Пацячы, памкнуцца ў адваротным напрамку (пра ваду). Вада адхлынула ад берага. □ Васіль увесь сумеўся, адчуў, як у яго ад твару адхлынула кроў. Краўчанка. // Раптоўна адступіць, адысці (пра пачуцці і пад.). Гора на момант адхлынула ад дзіцячага сэрца, і Косцік заснуў. Пестрак.

2. перан. Адысці назад, адступіць (пра натоўп людзей). Тады гітлераўцы павярнулі дулы аўтаматаў на натоўп. Усе адхлынулі і на момант замоўклі. Пальчэўскі. // Адхіснуцца, аддаліцца ад каго‑н. Убачыўшы, што Міша цалкам захапіўся ўжо новай мэбляй, дзяўчаты адхлынулі ад яго. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адры́нуць, -ну, -неш, -не; -ры́нь; зак.

Адступіць, адысці, адхлынуць.

Натоўп раптам адрынуў назад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адры́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Адысці назад, адступіць, адхлынуць. Натоўп адрынуў назад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцячы́, ‑цячэ, ‑цякуць; пр. адцёк, ‑цякла, ‑цякло; зак.

Сцякаючы, перамясціцца (аб вадкіх і сыпучых целах); адхлынуць. Кроў адцякла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Во́тлынь ’затока’ (Яшк., слаўг.). Утварэнне ад дзеяслова *атлынуць; параўн. адлынуць ’атхлынуць’ (Бяльк.) з суф. ‑jь або з *вотхлынь, якое з адхлынуць; параўн. маг. атхлань (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

отхлы́нуть сов., прям., перен. адхлы́нуць, адры́нуць;

во́лны отхлы́нули от бе́рега хва́лі адхлы́нулі ад бе́рага;

толпа́ отхлы́нула нато́ўп адхлы́нуў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлі́ць¹, адалью́, адалье́ш, адалье́; адальём, адальяце́, адалью́ць і адлію́, адліе́ш, адліе́; адліём, адліяце́, адлію́ць; адліў, адліла́, адліло́; адлі́; адліты; зак.

1. што і чаго. Выліць частку вадкасці з чаго-н.

А. літр малака.

А. вады з вядра.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адхлынуць (пра кроў).

Кроў адліла ад твару.

3. каго. Абліўшы вадой, прывесці каго-н. да прытомнасці (разм.).

А. хворага халоднай вадой.

4. Ліць, ісці на працягу якога-н. часу (пра дождж); скончыць ліць.

Цэлы тыдзень адлілі дажджы.

|| незак. адліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1—3 знач.).

|| наз. адліва́нне, -я, н. (да 1—3 знач.) і адлі́ў, -ліву, м. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)