адто́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адто́чаны адто́чаная адто́чанае адто́чаныя
Р. адто́чанага адто́чанай
адто́чанае		 адто́чанага адто́чаных
Д. адто́чанаму адто́чанай адто́чанаму адто́чаным
В. адто́чаны (неадуш.)
адто́чанага (адуш.)		 адто́чаную адто́чанае адто́чаныя (неадуш.)
адто́чаных (адуш.)
Т. адто́чаным адто́чанай
адто́чанаю		 адто́чаным адто́чанымі
М. адто́чаным адто́чанай адто́чаным адто́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адто́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адто́чаны адто́чаная адто́чанае адто́чаныя
Р. адто́чанага адто́чанай
адто́чанае		 адто́чанага адто́чаных
Д. адто́чанаму адто́чанай адто́чанаму адто́чаным
В. адто́чаны (неадуш.)
адто́чанага (адуш.)		 адто́чаную адто́чанае адто́чаныя (неадуш.)
адто́чаных (адуш.)
Т. адто́чаным адто́чанай
адто́чанаю		 адто́чаным адто́чанымі
М. адто́чаным адто́чанай адто́чаным адто́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адто́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адто́чаны адто́чаная адто́чанае адто́чаныя
Р. адто́чанага адто́чанай
адто́чанае		 адто́чанага адто́чаных
Д. адто́чанаму адто́чанай адто́чанаму адто́чаным
В. адто́чаны (неадуш.)
адто́чанага (адуш.)		 адто́чаную адто́чанае адто́чаныя (неадуш.)
адто́чаных (адуш.)
Т. адто́чаным адто́чанай
адто́чанаю		 адто́чаным адто́чанымі
М. адто́чаным адто́чанай адто́чаным адто́чаных

Кароткая форма: адто́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адто́чаны прям., перен. отто́ченный; см. адтачы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адто́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адтачыць.

2. у знач. прым. перан. Дасканалы па форме. Адточаны верш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отто́ченный

1. наво́страны, мног. панаво́стрываны; нато́чаны, мног. панато́чваны;

2. адто́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

востры; гостры (абл.), адвостраны, навостраны, адточаны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

гі́бкі, ‑ая, ‑ае.

1. Здольны лёгка гнуцца, згінацца і разгінацца. Гібкае дрэва. □ Аня была дзяўчына невысокая, гібкая, са зграбная постаццю, ружова-смуглявым тварам і не надта цёмнымі валасамі, якія завіваліся кудзеркамі. Карпюк. // перан. Багаты адценнямі, выразны (пра голас, мову і пад.). Сінонімы — адзін з галоўнейшых стылістычных сродкаў, якія робяць мову дакладнай і гібкай і даюць магчымасць выражаць самыя тонкія адценні думак. Юргелевіч. [Байка] выпрацавала свой адметны верш, адточаны і эканомны, гібкі і маляўнічы. Казека.

2. перан. Які ўмела і хутка рэагуе на пэўныя ўмовы, абставіны. Гібкае кіраўніцтва. Гібкая палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)