адсяка́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адсяка́ю адсяка́ем
2-я ас. адсяка́еш адсяка́еце
3-я ас. адсяка́е адсяка́юць
Прошлы час
м. адсяка́ў адсяка́лі
ж. адсяка́ла
н. адсяка́ла
Загадны лад
2-я ас. адсяка́й адсяка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адсяка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адсяка́ць

1. отруба́ть, отсека́ть;

2. перен. (отделять, лишив связи, общения) отсека́ть;

3. (каму) перен. отреза́ть; отбрива́ть (кого);

1-3 см. адсячы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да адсячы (у 1 знач.), адсекчы.

2. Аддзяляць чым‑н. (рыскай, палоскай і пад.) частку чаго‑н. Верх высокай тэлемачты адсякала ў небе барвовая палоска. Пташнікаў. // Спец. Аддзяляць частку геаметрычнай плоскасці, адрэзка прамой.

3. Пазбавіць магчымасці рухацца ў пэўным напрамку. На захад, адсякаючы адыход у Турэц, імчаліся коннікі. Брыль.

4. Незак. да адсячы, адсекчы (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсячы́ і адсе́кчы, -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; -се́к, -кла; -сячы́; -се́чаны; зак.

1. што. Аддзяліць, ударыўшы чым-н. вострым.

А. сухую галіну.

2. перан., каго-што. Рашуча пазбавіцца чаго-н., парваць сувязь з кім-, чым-н.

А. ранейшыя прывычкі.

3. Сказаць, адказаць у рэзкай, катэгарычнай форме.

Не сказаў, а адсек: не буду!

|| незак. адсяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. адсяка́нне, -я, н.

|| наз. адсячэ́нне, -я, н.

А. артылерыйскі агонь.

◊

Даць галаву на адсячэнне — запэўніць у праўдзівасці чаго-н. (разм.).

|| прым. адсе́чны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отруба́ть несов. адсяка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отсека́ть несов. адсяка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оття́пывать несов., прост. адсяка́ць, адціна́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адсякаць — адсячы (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсяка́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адсячыся, адсекчыся.

2. Зал. да адсякаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцю́кваць

‘адсякаць, адразаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адцю́кваю адцю́кваем
2-я ас. адцю́кваеш адцю́кваеце
3-я ас. адцю́квае адцю́кваюць
Прошлы час
м. адцю́кваў адцю́квалі
ж. адцю́квала
н. адцю́квала
Загадны лад
2-я ас. адцю́квай адцю́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адцю́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)