Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адсяка́ць
1. отруба́ть, отсека́ть;
2.перен. (отделять, лишив связи, общения) отсека́ть;
3. (каму) перен. отреза́ть; отбрива́ть (кого);
1-3 см. адсячы́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адсяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1.Незак.да адсячы (у 1 знач.), адсекчы.
2. Аддзяляць чым‑н. (рыскай, палоскай і пад.) частку чаго‑н. Верх высокай тэлемачты адсякала ў небе барвовая палоска.Пташнікаў.//Спец. Аддзяляць частку геаметрычнай плоскасці, адрэзка прамой.
3. Пазбавіць магчымасці рухацца ў пэўным напрамку. На захад, адсякаючы адыход у Турэц, імчаліся коннікі.Брыль.
4.Незак.да адсячы, адсекчы (у 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)