адсту́кваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адсту́кваю |
адсту́кваем |
| 2-я ас. |
адсту́кваеш |
адсту́кваеце |
| 3-я ас. |
адсту́квае |
адсту́кваюць |
| Прошлы час |
| м. |
адсту́кваў |
адсту́квалі |
| ж. |
адсту́квала |
| н. |
адсту́квала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адсту́квай |
адсту́квайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адсту́кваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адсту́кваць несов., разг. отсту́кивать; см. адсту́каць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адсту́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адстукаць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адсту́каць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).
1. Перадаць, выканаць, зрабіць, стукаючы па чым-н.
А. такт.
Гадзіннік адстукаў 12 гадзін.
2. Стукаючы, пашкодзіць.
А. сабе ўсе пальцы.
|| незак. адсту́кваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отсту́кивать несов., разг. адсту́кваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адсту́квацца, ‑аецца; незак.
Зал. да адстукваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адсту́квацца несов., страд. отсту́киваться; см. адсту́кваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тарандзі́ць ’тарахцець; балбатаць, балабоніць’ (паст., Сл. ПЗБ), ’балбатаць хутка, не змаўкаючы’ (ашм., Стан.), тарандзі́ці ’трашчаць; несці лухту’ (Чэрн.), таранді́ты ’балбатаць’ (брэсц., Нар. лекс.; Сл. Брэс.), ’трашчаць, стракатаць, адстукваць’ (Клім.). Параўн. укр. дыял. таранді́ти ’балбатню разводзіць, балбатаць’, тиринді́ти ’тс’, рус. дыял. та́рандать, тыранда́ть ’трашчаць’, ’скрыпець, гаварыць пустое’, чэш. trandati ’балбатаць’. Гукапераймальныя ўтварэнні (Фасмер, 4, 21; ЕСУМ, 5, 571; Махэк₂, 649: вытворныя ад зыходнага *tratoriti з новым фармантам ‑ndati), гл. тараторыць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)