адсе́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Ізаляваная або адцзеленая ад іншых частка спецыяльнага памяшкання (на самалёце, караблі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсе́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адсе́к адсе́кі
Р. адсе́ка адсе́каў
Д. адсе́ку адсе́кам
В. адсе́к адсе́кі
Т. адсе́кам адсе́камі
М. адсе́ку адсе́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адсе́к м., спец. отсе́к;

авары́йны а. — авари́йный отсе́к;

бальні́чны а. — больни́чный отсе́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсе́к, ‑а, м.

Спец. Ізаляванае аддзяленне карабля, самалёта і пад.; памяшканне спецыяльнага прызначэння. □ [Паліва] надзейна ізалявана ад адсекаў, дзе захаваны запасы канцэнтраваных прадуктаў харчавання, вады, вадкага кіслароду. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отсе́к спец. адсе́к, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсе́кчы, ‑сяку, ‑сячэш, ‑сячэ; ‑сячом, ‑сечаце, ‑сякуць; пр. адсек, ‑секла.

Тое, што і адсячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсячы́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адсяку́ адсячо́м
2-я ас. адсячэ́ш адсечаце́
3-я ас. адсячэ́ адсяку́ць
Прошлы час
м. адсе́к адсе́клі
ж. адсе́кла
н. -
Загадны лад
2-я ас. адсячы́ адсячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адсе́кшы

Іншыя варыянты: адсе́кчы.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адсе́кчы

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адсяку́ адсячо́м
2-я ас. адсячэ́ш адсечаце́
3-я ас. адсячэ́ адсяку́ць
Прошлы час
м. адсе́к адсе́клі
ж. адсе́кла
н. -
Загадны лад
2-я ас. адсячы́ адсячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адсе́кшы

Іншыя варыянты: адсячы́.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сяке́ра ж.

1. топо́р м.;

2. ист. секи́ра;

◊ як ~рай адсе́к — как топоро́м отруби́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асі́лак, ‑лка, м.

Герой беларускіх казак, легенд, воін незвычайнай сілы, мужнасці і розуму; волат. Выхапіў асілак Дубавік свой востры меч і адсек цмоку ўсе тры галавы. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)