адраса́т, -а, М -са́це, мн. -ы, -аў, м.

Той, каму адрасавана паштовае адпраўленне.

|| ж. адраса́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адраса́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адраса́т адраса́ты
Р. адраса́та адраса́таў
Д. адраса́ту адраса́там
В. адраса́та адраса́таў
Т. адраса́там адраса́тамі
М. адраса́це адраса́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адраса́т м. адреса́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адраса́т, ‑а, М ‑саце, м.

Той, каму адрасавана паштовае адпраўленне. Толькі кінь лісток у скрыню, Ён сваёй дарозе рад, Дойдзе, знойдзе, не загіне, Жыў бы толькі адрасат. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адреса́т адраса́т, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адраса́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да адрасат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незапатрабава́ны, ‑ая, ‑ае.

Якога не запатрабаваў адрасат (пра груз, пісьмо). Незапатрабаваны багаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тэлегляда́ч ‘адрасат, прымальнік тэлевізійных перадач’ (ТСБМ, Баршч.). Калька з рус. телезри́тель або з польск. telewidz ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рысу́нак, ‑нка, м.

Тое, што і малюнак. Рысунак сябрам спадабаўся. Яны палажылі яго ў канверт і адправілі пісьмо Жуку нелегальна. Ці атрымаў яго адрасат і як паставіўся да рысунка, сябры не дазналіся. Колас. — Я, таварыш інжынер, не магу разабрацца ў гэтых справах, я нідзе не вучылася, якія-небудзь вялікія там пабудовы бачыла толькі калі-небудзь на здымках, на рысунках. Чорны. Ёсць у апавяданні таксама цікавы псіхалагічны рысунак Веранікі і самога лірычнага героя, ад імя якога апавяданне вядзецца. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)