адраса́т, -а, Ма́це, мн. -ы, -аў, м.

Той, каму адрасавана паштовае адпраўленне.

|| ж. адраса́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адраса́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адраса́т адраса́ты
Р. адраса́та адраса́таў
Д. адраса́ту адраса́там
В. адраса́та адраса́таў
Т. адраса́там адраса́тамі
М. адраса́це адраса́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адраса́т м. адреса́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адраса́т, ‑а, М ‑саце, м.

Той, каму адрасавана паштовае адпраўленне. Толькі кінь лісток у скрыню, Ён сваёй дарозе рад, Дойдзе, знойдзе, не загіне, Жыў бы толькі адрасат. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АДРАСА́Т

(ням. Adressat),

атрымальнік (асоба, установа), якому адрасавана паштовае адпраўленне.

т. 1, с. 136

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

адраса́т м. (той, каму адрасавана адпраўленне) (Bref)empfänger m -s, -; Adresst m -en, -en;

адраса́т вы́быў (адзнака на пісьме) Empfänger verzgen [nbekannt];

адраса́т не зно́йдзены Adresst ist nicht zu ermtteln, Adresst nbekannt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адраса́т

(ням. Adressat, ад фр. adresser = пасылаць, накіроўваць)

той, каму адрасавана паштовае адпраўленне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

адраса́т

(ням. Adressat, ад фр. adresser = пасылаць, накіроўваць)

той, каму адрасавана паштовае або тэлеграфнае адпраўленне (пісьмо, пасылка, тэлеграма і г. д.); атрымальнік.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

адреса́т адраса́т, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

addressee [ˌædreˈsi:] n. адраса́т; атрыма́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)