адплы́сці

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адплыву́ адплывё́м
2-я ас. адплыве́ш адплывяце́
3-я ас. адплыве́ адплыву́ць
Прошлы час
м. адплы́ў адплылі́
ж. адплыла́
н. адплыло́
Загадны лад
2-я ас. адплыві́ адплыві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адплы́ўшы

Іншыя варыянты: адплы́ць.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адплы́сці сов.

1. отплы́ть; (о судах — ещё) отвали́ть, отча́лить, отойти́;

плыве́ц ~лы́ў ад бе́рага — плове́ц отплы́л от бе́рега;

парахо́д ужо́ ~лы́ў — парохо́д уже́ отплы́л (отвали́л, отча́лил, отошёл);

2. уплы́ть, отплы́ть;

а. ў невядо́мым кіру́нку — уплы́ть (отплы́ть) в неизве́стном направле́нии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адплы́сці, ‑плыву, ‑плывеш, ‑плыве; ‑плывём, ‑плывяце; зак.

1. Плывучы, аддаліцца на нейкую адлегласць ад каго‑, чаго‑н. Адплысці ад берага.

2. Перамясціцца куды‑н.; пасплываць. У даль начную адплылі Усе хмурынкі, што так ззялі Красой дзівоснай для зямлі. Астрэйка. Туман адплыў на ўзлессе ракі. Броўка. // перан. Павольна, плаўна аддаліцца. Бярозавыя прысады.. парадзелі, бы расступіліся, адплылі ўбок, і неяк адразу ж за імі з’явіўся камбайн. Савіцкі. // Мінуцца, знікнуць. Адплылі ў таямнічую далеч яго [Сяргея] басаногія гады, адплылі і не вернуцца. Шахавец. Думкі пра малодшага сержанта хутка без следу адплылі. Мележ.

3. Выйсці ў плаванне. Ціха ў порце, бо на параходзе ў Аргенціну адплыў жывы тавар. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адплы́сці і адплы́ць, -лыву́, -лыве́ш, -лыве́; -лывём, -лывяце́, -лыву́ць; -лы́ў, -лыла́, -ло́; зак.

1. Паплыўшы, аддаліцца ад каго-, чаго-н.

2. Выйсці ў плаванне ад берага, у падарожжа.

3. перан. Павольна, плаўна аддаліцца; мінуцца, знікнуць.

Бярозавыя прысады парадзелі, адплылі ўбок.

Гады адплылі і не вернуцца.

|| незак. адплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адплыццё, -я́, н. і адплыва́нне, -я, н.

Адплыццё парахода.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адплысці, адчаліць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

адплы́ць сов., см. адплы́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отплы́ть сов. адплы́сці, адплы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адплыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адплысці, адплыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адплы́ць, ‑плыву, ‑плывеш, ‑плыве; ‑плывём, ‑плывяце; зак.

Тое, што і адплысці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адплы́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адплыву́ адплывё́м
2-я ас. адплыве́ш адплывяце́
3-я ас. адплыве́ адплыву́ць
Прошлы час
м. адплы́ў адплылі́
ж. адплыла́
н. адплыло́
Загадны лад
2-я ас. адплыві́ адплыві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адплы́ўшы

Іншыя варыянты: адплы́сці.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)