адпла́каць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адпла́чу |
адпла́чам |
| 2-я ас. |
адпла́чаш |
адпла́чаце |
| 3-я ас. |
адпла́ча |
адпла́чуць |
| Прошлы час |
| м. |
адпла́каў |
адпла́калі |
| ж. |
адпла́кала |
| н. |
адпла́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адпла́ч |
адпла́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адпла́каўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адпла́каць сов. отпла́кать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адпла́каць, ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача; зак.
1. Скончыць, перастаць плакаць.
2. Праплакаць пэўны час.
3. што. Выказаць, плачучы, свой душэўны боль. Язэпка ўжо адплакаў, колькі мог, сваю разлуку з домам. Якімовіч. Адплачце, гусі, Сум над балатамі. Кляшторны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отпла́кать сов., разг. адпла́каць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)