адпла́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпла́чу адпла́чам
2-я ас. адпла́чаш адпла́чаце
3-я ас. адпла́ча адпла́чуць
Прошлы час
м. адпла́каў адпла́калі
ж. адпла́кала
н. адпла́кала
Загадны лад
2-я ас. адпла́ч адпла́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпла́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпла́каць сов. отпла́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпла́каць, ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача; зак.

1. Скончыць, перастаць плакаць.

2. Праплакаць пэўны час.

3. што. Выказаць, плачучы, свой душэўны боль. Язэпка ўжо адплакаў, колькі мог, сваю разлуку з домам. Якімовіч. Адплачце, гусі, Сум над балатамі. Кляшторны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпла́каць

1. (скончыць плакаць) áufhören zu wéinen;

2. (праплакаць пэўны час) etw. éinige Zeit bewéinen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отпла́кать сов., разг. адпла́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)