адпаве́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адпаве́дны адпаве́дная адпаве́днае адпаве́дныя
Р. адпаве́днага адпаве́днай
адпаве́днае		 адпаве́днага адпаве́дных
Д. адпаве́днаму адпаве́днай адпаве́днаму адпаве́дным
В. адпаве́дны (неадуш.)
адпаве́днага (адуш.)		 адпаве́дную адпаве́днае адпаве́дныя (неадуш.)
адпаве́дных (адуш.)
Т. адпаве́дным адпаве́днай
адпаве́днаю		 адпаве́дным адпаве́днымі
М. адпаве́дным адпаве́днай адпаве́дным адпаве́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпаве́дны, -ая, -ае.

1. Які падыходзіць для пэўнага выпадку.

А. тон.

2. Які адпавядае чаму-н., вынікае з чаго-н. папярэдняга.

Прыняць адпаведную пастанову.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпаве́дны

1. соотве́тственный, соотве́тствующий, подходя́щий, сообра́зный;

2. (заключающий в себе согласие с чем-л.) согла́сный, сообра́зный;

3. (нужный, должный) надлежа́щий, подоба́ющий;

4. (соответствующий какому-л. мерилу) соразме́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпаве́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Патрэбны, які падыходзіць для дадзенага выпадку. Палкоўнік у адпаведных месцах усміхаўся, .. часам нават у знак згоды злёгку ківаў галавой. Лынькоў. [Марыне Паўлаўне], відаць, .. [цяжка] было знайсці адпаведны тон — яна баялася, каб не раззлаваць.. [Карызну]. Зарэцкі.

2. Які адпавядае чаму‑н. Як вядома, многія словы ў беларускай мове адрозніваюцца паміж сабою толькі па цвёрдасці або мяккасці адпаведных зычных. Юргелевіч. На адпаведных паваротах рэчкі, паміж двума радамі чароту паказалася святло фараў. Брыль. // Які вынікае з чаго‑н. папярэдняга. Пленум прыняў па дакладзе адпаведную пастанову. □ Сцёпка замяўся, а стрэлачнік атакаваў яго яшчэ больш энергічна, зрабіўшы з гэтага адпаведны вывад. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Адпаве́дны ’адпаведны, адказны’, адпавядаць ’адказваць’, адпавядальны, ст.-бел. отповедный ’адказны’ (1496) (Нас. гіст.), отповѣдати ’адказаць’ (1347) (Нас. гіст.). Гл. ведаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дарэ́чны, -ая, -ае.

Зроблены дарэчы, адпаведны абставінам.

Дарэчнае пытанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

соотве́тственный адпаве́дны (каму, чаму);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасі́льны, -ая, -ае.

Адпаведны з сіламі, магчымасцямі.

Пасільная праца.

Пасільная задача.

|| наз. пасі́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кангенія́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Адпаведны па духу, складзе думак, таленавітасці.

Пераклад, к. тэксту.

|| наз. кангенія́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

соразме́рный суразме́рны; адпаве́дны (з чым);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)