адно́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адно́ўнік адно́ўнікі
Р. адно́ўніку адно́ўнікаў
Д. адно́ўніку адно́ўнікам
В. адно́ўнік адно́ўнікі
Т. адно́ўнікам адно́ўнікамі
М. адно́ўніку адно́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

восстанови́тель (вещество) адно́ўнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)