адно́сіць гл. аднесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адно́сіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адно́шу адно́сім
2-я ас. адно́сіш адно́сіце
3-я ас. адно́сіць адно́сяць
Прошлы час
м. адно́сіў адно́сілі
ж. адно́сіла
н. адно́сіла
Загадны лад
2-я ас. адно́сь адно́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адно́сячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адно́сіць несов.

1. в разн. знач. относи́ть;

2. (откладывать) переноси́ть;

1, 2 см. адне́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адно́сіць, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць; заг. аднось.

Незак. да аднесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адне́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены; зак.

1. каго-што. Тое, што і занесці (у 1 знач.); несучы, даставіць куды-н. або каму-н.; адцаць, вярнуць.

А. кнігі ў бібліятэку.

Бацька ўзяў дзіця на рукі і аднёс у хату.

2. каго-што. Перамясціць, перасунуць; аддаліць што-н. ад чаго-н.

Лодку аднесла (безас.) далёка ў мора.

А. плот ад вуліцы.

3. што. Ацкласці, перанесці на далей.

А. сустрэчу на верасень.

4. перан., каго-што. Уключыць, залічыць у склад якіх-н. прадметаў або з’яў, на чый-н. рахунак, звязаць з пэўным перыядам, класіфікаваць.

А. рукапіс да 16 стагоддзя.

|| незак. адно́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць.

|| наз. аднясе́нне, -я, н. (да 3 і 4 знач.), адно́с, -у, м. (да 1—3 знач.) і адно́ска, -і, ДМ -но́сцы, ж. (да 1 і 2 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднясе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адносіць — аднесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аддзіма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

1. Дзьмучы, подыхам адносіць, адганяць назад ці ўбок.

А. пару ад сподачка.

2. Раз-пораз выдыхаць ротам паветра ў часе сну або ў стане фізічных перагрузак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднасі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аднашу́ адно́сім
2-я ас. адно́сіш адно́сіце
3-я ас. адно́сіць адно́сяць
Прошлы час
м. аднасі́ў аднасі́лі
ж. аднасі́ла
н. аднасі́ла
Загадны лад
2-я ас. аднасі́ аднасі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час аднасі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адвява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Адхіляць, адносіць убок павевам ветру, веяннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

относи́ть​I несов.

1. (куда-л.) насі́ць; не́сці; (возвращать) адно́сіць;

2. (на некоторое расстояние) адно́сіць;

ло́дку относи́ло тече́нием на середи́ну реки́ ло́дку адно́сіла цячэ́ннем на сярэ́дзіну ракі́;

3. (к разряду каких-л. явлений, на чей-л. счёт) адно́сіць, заліча́ць, залі́чваць;

4. (назначать на более позднее время, приурочивать ко времени) адно́сіць;

относи́ть ру́копись к XII ве́ку адно́сіць ру́капіс да XII стаго́ддзя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)