адназара́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адназара́дны |
адназара́дная |
адназара́днае |
адназара́дныя |
| Р. |
адназара́днага |
адназара́днай
адназара́днае |
адназара́днага |
адназара́дных |
| Д. |
адназара́днаму |
адназара́днай |
адназара́днаму |
адназара́дным |
| В. |
адназара́дны (неадуш.)
адназара́днага (адуш.) |
адназара́дную |
адназара́днае |
адназара́дныя (неадуш.)
адназара́дных (адуш.) |
| Т. |
адназара́дным |
адназара́днай
адназара́днаю |
адназара́дным |
адназара́днымі |
| М. |
адназара́дным |
адназара́днай |
адназара́дным |
адназара́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адназара́дны воен. однозаря́дный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адназара́дны, ‑ая, ‑ае.
Які напаўняецца (зараджаецца) адным зарадам. Адназарадная стрэльба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
однозаря́дный воен. адназара́дны;
однозаря́дное ружьё адназара́дная стрэ́льба.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)