адміра́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вышэйшае воінскае званне каманднага саставу ваенна-марскіх сіл, а таксама асоба, якая мае такое званне.

А. флоту.

|| прым. адміра́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адміра́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адміра́л адміра́лы
Р. адміра́ла адміра́лаў
Д. адміра́лу адміра́лам
В. адміра́ла адміра́лаў
Т. адміра́лам адміра́ламі
М. адміра́ле адміра́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адміра́л ж. адмира́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адміра́л, ‑а, м.

1. Воінскае званне вышэйшага каманднага саставу ў ваенна-марскім флоце. // Асоба, якая мае такое званне.

2. Вялікі дзённы матыль сямейства німфалід.

[Ад араб. amir al-bahr — уладар мора.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Адміра́л (БРС). Новае запазычанне праз рус. адмирал (Крукоўскі, Уплыў, 82) з шведскага. Шанскі, 1, А, 48. Параўн. Фогарашы, SSlav., 4, 63. Інакш Фасмер, 1, 62.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ві́цэ-адміра́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Другое адміральскае званне, а таксама асоба, што носіць гэтае званне.

|| прым. ві́цэ-адміра́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

генера́л-адміра́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. генера́л-адміра́л генера́л-адміра́лы
Р. генера́л-адміра́ла генера́л-адміра́лаў
Д. генера́л-адміра́лу генера́л-адміра́лам
В. генера́л-адміра́ла генера́л-адміра́лаў
Т. генера́л-адміра́лам генера́л-адміра́ламі
М. генера́л-адміра́ле генера́л-адміра́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

контр-адміра́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Першае адміральскае званне або чын на флоце, роўнае званню генерал-маёра ў сухапутных войсках, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. контр-адміра́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інжыне́р-адміра́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інжыне́р-адміра́л інжыне́р-адміра́лы
Р. інжыне́р-адміра́ла інжыне́р-адміра́лаў
Д. інжыне́р-адміра́лу інжыне́р-адміра́лам
В. інжыне́р-адміра́ла інжыне́р-адміра́лаў
Т. інжыне́р-адміра́лам інжыне́р-адміра́ламі
М. інжыне́р-адміра́ле інжыне́р-адміра́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

контр-адміра́л-інжыне́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. контр-адміра́л-інжыне́р контр-адміра́л-інжыне́ры
Р. контр-адміра́л-інжыне́ра контр-адміра́л-інжыне́раў
Д. контр-адміра́л-інжыне́ру контр-адміра́л-інжыне́рам
В. контр-адміра́л-інжыне́ра контр-адміра́л-інжыне́раў
Т. контр-адміра́л-інжыне́рам контр-адміра́л-інжыне́рамі
М. контр-адміра́л-інжыне́ры контр-адміра́л-інжыне́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)