адмы́ць, -мы́ю, -мы́еш, -мы́е; -мы́ты; зак.
1. каго-што. Мыццём ачысціць (ад бруду, гразі і пад.); вымыць. Змыць што-н. з чаго-н.
А. бруд з вопраткі.
А. рукі.
2. спец., што. Прамываннем ачысціць ад прымесей.
А. залаты пясок.
3. перан. Зняць віну, ганьбу, грэх; вярнуць гонар.
Чорную душу не адмыеш!
4. Размываючы плынню, патокам, аддзяліць.
Рака адмыла частку берага.
|| незак. адмыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. адмыва́нне, -я, н. і адмы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 знач., спец.).
|| прым. адмы́вачны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адмы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адмы́ю |
адмы́ем |
| 2-я ас. |
адмы́еш |
адмы́еце |
| 3-я ас. |
адмы́е |
адмы́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адмы́ў |
адмы́лі |
| ж. |
адмы́ла |
| н. |
адмы́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
адмы́й |
адмы́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
адмы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
адмы́ць сов., в разн. знач. отмы́ть; (удалить грязь, стирая — ещё) отстира́ть;
а. ру́кі — отмы́ть ру́ки;
а. залаты́ пясо́к — отмы́ть золото́й песо́к;
адмы́ла ча́стку бе́рага — безл. отмы́ло часть бе́рега;
а. чарцёж — отмы́ть чертёж;
адмы́ла ўсе пля́мы на абру́се — отмы́ла (отстира́ла) все пя́тна на ска́терти
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адмы́ць, ‑мыю, ‑мыеш, ‑мые; зак., што.
1. Мыючы, ачысціць ад чаго‑н.; вымыць. Я толькі цяпер заўважаю на Міхайлавых далонях чорныя крапінкі. Іх не адмылі ні вада, ні час. Даніленка. А маці цэлы экзамен учынілі [жандары], загадалі ёй вагон звонку адмыць. Лынькоў. // Мыццём зняць, вывесці (плямы, пахі і пад.). Адмыць чарнільныя плямы. □ Рукі пахнуць травой — лебядой, Сырадоем і кропам. Гэтых пахаў ніякай вадой Не адмыеш ні троху. Гілевіч. // перан. Зняць віну, ганьбу, грэх, вярнуць гонар. [Змітрок:] — Бруд, калі ён зверху, адмываецца, а вось калі душа чорная, яе ніколі не адмыеш! Ваданосаў. Нікому, нават Кастусю, ніколі.. [Толя] аб гэтым не гаварыў. Нічым, здавалася яму, нават тысячай забітых ім фашыстаў, нельга будзе хоць трохі адмыць з яго страшную ганьбу. Брыль.
2. Размываючы плынню, патокам, аддзяліць. Рака адмыла частку берага.
3. Спец. Аддзяліць, ачысціць ад прымесей прамываннем. Адмыць залаты пясок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адмы́ты отмы́тый; отсти́ранный; см. адмы́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отмы́ть сов. адмы́ць, мног. паадмыва́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отстира́ть сов. адмы́ць, мног. паадмыва́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паадмыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.
Адмыць усё, многае або ўсіх, многіх.
П. плямы на настольніку.
П. рукі ад смалы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адмыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адмыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адмы́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адмыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)